Część #20 Oświęcim CD
Ich bagaże zostały umieszczone w specjalnych lukach. Następnie powiedziano im:
- Teraz pójdziecie pod prysznic i będziecie odwszawieni.
Zmuszono ich do udania się pod prysznic.
Przydzielono im numery i oznaki. Nie mieli wytatuowanego numeru na ramieniu jak inni którzy dotarli później. Na szczęście Oświęcim nie był jeszcze obozem koncentracyjnym w tym czasie. Nie było jeszcze komór gazowych ani krematorium. Hans I Kamil przybyli do obozu końcem 1940 i nie wiedzieli co ma przyjść później.
Po prysznicu dano im ubrania które wyglądały jak piżama i gumowe buty. Późnej zostali przydzieleni do baraków, gdzie spali na wypełnionymi trawą materacami.
Karmiono ich trzema posiłkami na dzień. Rano dostawali płyn który podobny był herbacie lub kawie i cienką kromkę chleba. W południe były to płatki owsiane. Wieczorny posiłek składał się z zupy w którym pływały dwa kawałki ziemniaka. Jeżeli mieli szczęście dostali mały kawałek śledzia lub okrawki mięsa. To było uznawane za smakołyk.
Hans był wtedy młodym człowiekiem. Kazano mu się zameldować do kappo ( głowa po włosku ). Kappo byli także więźniami. Większość z nich nie była Żydami ale Gojami i nie było politycznymi więźniami tylko kryminalistami. Niektórzy z nich byli homoseksualistami. Niektórzy mordercami. Byli wysyłani przed Żydami aby utworzyli więzienne służby porządkowe. Byli także strzeżeni przez niemieckie SS ale mieli lepsze warunki życiowe niż Żydzi. Byli uważani za majstrów lub nadzorców.
Hans był wysłany do kappo odpowiedzialnego za kształtowanie krajobrazu. Nie przepadając za jakimkolwiek ogrodnictwem myślał że jest to jakiegoś rodzaju kawał. Nie miał pojęcia o ogrodnictwie. Mimo tego zgłosił się jako miłośnik roślin do kappo. Jego kappo okazał się człowiekiem o dobrym charakterze. Nigdy nie bił czy kopał więźniów jak inni strażnicy SS.
Wiedział że jego matka jest także w Oświęcimiu, ale nie wiedział gdzie i co robi. Te myśli panoszyły się w jego głowie i nie dawały mu spokoju
Komentarze
Prześlij komentarz