Rozdział 14 życie we Włoszech

Rozdział 14 Włochy
Kiedy tylko wylądowali we Włoszech, zgłosili się do obozu uchodźców, nadzorowanego przez Administracje Narodów Zjednoczonych do Spraw Pomocy i Odbudowy UNRRA. Administrowali oni obozy z tysiącami przesiedlonych ludzi.

Życie wydawało się o wiele lżejsze.

Syjoniści jednak chcieli aby każdy mieszkaniec obozu wyruszył w podroż do Palestyny. Nie interesowało ich czy będą złapani przez Brytyjczyków. Ich misją było zaprezentowanie, że każdy Żyd chce jechać do Palestyny. 
Ich ruch naciskał na stworzenie państwa dla wszystkich Żydów, Izraela.

Hans i Kamila zaczęli szukać pomocy w Mediolanie. Dowiedzieli się, że Amerykańsko-Żydowski Połączony Komitet Rozdzielczy (JOINT), część Federacji Żydowskiej, dawał stypendia i pomagał je uzyskać.

Hansowi udało się uzyskać stypendium aby studiować politologię, o specjalizacji polityka wschodnioeuropejska oraz języki wschodnioeuropejskie. To była gwarancja, że Syjoniści nie będą ich zmuszać do nielegalnej podroży do Palestyny.

Kamila we Włoszech grała koncerty sponsorowane przez JOINT. Na początku grała dla żydowskich uchodźców z tenorem Moteo deHoranem. (Hans nadal posiada połowę programu koncertu).

Następnie, z izraelską baleriną Chasom Levy, pojechała na trasę koncertową po Włoszech.

W 1946 roku grała z orkiestrą kameralną.

Hans podjął prywatne lekcje śpiewu w Mediolanie.

Mieszkali tam od 1945 do 1950 roku. W tym czasie Hans ukończył swoje studia doktoranckie.

Podczas pobytu Hans zainteresował się dziewczyną o imieniu Toby. Pochodziła z Rumuni (wcześniej Węgry). Przeżyła również obozy koncentracyjne. Opowiadała, jak kazano jej maszerować nago w Oświęcimiu. Dr. Mengele wskazywał dzieci które miały iść do komór gazowych.

Pięciu wujków Toby (braci zmarłej matki, która mieszkała w Ameryce) wysyłało jej pieniądze aby jej na wszystko starczało. Pieniądze te jednak nie przyczyniły się do poprawy jej zdrowia. Miała plamę na płucach. Wiele ludzi obawiało się gruźlicy, każdy musiał przejść badania medyczne przed emigracją do Ameryki.

W 1949 większość Żydów we Włoszech migrowała do Izraela lub Ameryki, w zależności gdzie mieli krewnych.

Badania medyczne nie pozwoliły Toby na wyjazd do Ameryki, wiec wraz z siostrą zdecydowały o wyjeździe do Izraela.

Toby pisała kilka razy do Hansa z Izraela. Nie było tam mieszkań, w szczególności dla ludzi którzy nie mieli pieniędzy. Na szczęście Toby i jej siostra Ester ciągle otrzymywały pomoc od wujków z USA. Pieniądze pozwoliły na przetrwanie pierwszego roku w Izraelu.

W 1950 roku Hans pracował w szpitalu dla uchodźców przy Międzynarodowej Organizacji Uchodźców (IRO) w Mediolanie.

W tym czasie HIAS, żydowska organizacja, pomogła im uzyskać papiery potrzebne do emigracji do Ameryki. Za pomocą HIAS Hans i Kamila zostali przygotowani do podróży łodzią do Ameryki. Otrzymali odpowiednie papiery i byli gotowi do żeglugi.